Η Αλκυόνη έμαθε να παίζει πιάνο στην ηλικία των έξι ετών, ακούγοντας τον πατέρα της να παίζει σε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο πιάνο στο σπίτι τους. Ήταν η αγάπη του πατέρα της για τη λαϊκή μουσική που την οδήγησε να τον ακολουθεί σε διάφορες μουσικές συναυλίες και συγκεντρώσεις. Σπούδασε κλασικό πιάνο, αλλά ήταν μόνο αργότερα που αποφάσισε να γράφει τα δικά της τραγούδια, ακολουθώντας την τέχνη της σύνθεσης τραγουδιών.
Μεγαλώνοντας σε ένα μικρό χωριό που περιβάλλεται από βουνά και ποτάμια, αναπτύχθηκε μέσα της μια απέραντη αγάπη για τη φύση και τα πουλιά. Το καλλιτεχνικό της όνομα, Αλκυόνη, αποτελεί φόρο τιμής σε ένα όνειρο που συχνά είχε, όπου ήταν ένα πουλί.
Αισθητικά, η μουσική της επηρεάζεται βαθιά από indie-pop, κινηματογραφικά και λαϊκά στοιχεία. Οι χρόνοι της ως μέλους χορωδίας την οδήγησαν να ενσωματώσει μελαγχολικές χορωδίες και φωνητικά φόντα στα τραγούδια της, δηλώνοντας ότι “υπάρχει κάτι τόσο ακραία πρωτόγονο και ισχυρό σε μια χορωδία, που απλά ένιωσε σωστό να το χρησιμοποιήσει”. Πιστεύει ακράδαντα στη δύναμη της μουσικής. Μιας και η μουσική μπορεί να διαμορφώσει ιδέες. Και οι ιδέες μπορούν πραγματικά να διαμορφώσουν τον κόσμο.
